13 milyar ışık yılı büyüklüğündeki evrenimizi tek sanmak, tüm kainattaki evrenler içinde sadece kendimizin big bang ile başlayan yaşamsal süreci tek zannetmek kendimizi biricik zannetme hastalığımızın bir ürünüdür. Tıpkı kendi ırkımızı mililliyetimizi inanç şeklimizi çoğunlukla diğerlerinden üstün sanma hastalığımız gibi buda bir çeşit faşizmdir.
Oysa Kainatın Efendisi olan Allah, sadece bir evren yaratıp içinde sadece bizi var etmesi hele hele tüm bu yaratımı geleneksel anlayışla Allahın El Halik (Yaratıcı) adına değil de Hz Muhammedin yüzüsuyu hürmetine yarattı diye inanmak ve bunun üzerinden kendimize şefaat devşirmesi yapmak Allahın Adaletine aykırıdır çünkü bu Allah'ı nepotik (Kayırmacı yapar) bu kayırmacılık anlayışı ise Allahın ilahlığına dürüstlüğüne ve ahlakına aykırıdır. Çünkü Allah kurtuluşu Kuranda belirttiği gibi arınma çabasına (emeğe) bağlamıştır. Bu noktada bizim geleneksel islam anlayışımızın çoğu bakışı yanlış ve zandan ibarettir ki buda zaten "Zannın çoğundan sakının" ayetine bizi muhatap kılar.
Bu nedenle kendimizi biricik sayma hastalığını terk ederek evrendeki her zerre ile varlıkta kardeş olduğumuzu bilerek daha mütevazı ve evrensel düşünmemiz gerekmekte.
Kuran zaten insanları lokal olayları anlatarak evrensel ilkelere çağırmakta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.